“Slakmolen“

Elsloo kende in de 16e eeuw drie watermolens: de Materbergmolen, de Scharmolen en de Slakmolen. De Scharmolen was de oorspronkelijke banmolen van Elsloo en lag dichtbij het overspoelde kasteel in de Maas. De Materbergmolen lag in het huidige Hoge Bos op de Hemelbeek. Deze werd in de 16e eeuw door de kasteelheer van Elsloo aangekocht; hiervan is inmiddels geen spoor meer over. De Heer van Elsloo voorzag blijkbaar al de ondergang van zijn twee molens. De Scharmolen dreigde toen al door de Maas verloren te gaan en de Materbergmolen raakte in verval. Het staat vast dat in 1553 hij opdracht geeft voor het bouwen van een geheel nieuwe molen, de nog bestaande Slakmolen. De laatste molenaar was Frans Lenssen, die vanaf 1909 pachter van de boerderij en de molenwas. Hij overleed in 1919, waarna zijn vrouw met een knecht zowel het landbouw- als het maalbedrijf voortzette. In 1924 werd de molen stilgelegd wegens concurrentie door een kort daarvoor in Elsloo gestichte motormaalderij. In de loop der jaren verviel het interieur tot een ruïne. In de jaren 1984-1986 werden de kasteelgebouwen gerestaureerd en vervolgens als hotel, restaurant en conferentieplaats in gebruik genomen. Een opname van het interieur van de Slakmolen in kasteel Elsloo. Deze molen wordt nog op vrijwillige basis in bedrijf gehouden en men kan er nog granen mee malen.